လူထုစိန္ဝင္း
မၾကာေသးမီတစ္ညက ေက်ာင္း သား၊ ေက်ာင္းသူေဟာင္း ဇနီးေမာင္ႏံွ လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ဗုိလ္တ ေထာင္ဘုရားကအျပန္ ဝင္လာၾက တာလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ထူးထူးဆန္း ဆန္း ဘုရားေတြ၊ ဘာေတြ သြားလုိ႔ပါ လားလုိ႔ေျပာလုိက္ေတာ့ တပည့္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းက ဘုရားသြား ၿပီးသစၥာဓိ႒ာန္ျပဳတာပါလုိ႔ေျဖပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဆက္တည္း ဘီယာ မေသာက္ေတာ့ပါဘူးလုိ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳ တာပါလုိ႔ မလုံမလဲမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
‘ဘုရားကုိလိမ္တာ ဒါနဲ႔ပါဆုိ အႀကိမ္၂ဝေလာက္ရွိၿပီဆရာ၊ အလ ကားပါ၊ သူ႔အဓိ႒ာန္က ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ပတ္ျပည့္ေအာင္ မခံပါဘူး’
တပည့္မ ေက်ာင္းသူေဟာင္းက တပည့္ရဲ႕ ‘အုိးစရည္း’ ေလာက္ ရွိေန ၿပီျဖစ္တဲ့ ဝမ္းဗုိက္ႀကီးကုိ လက္ညိဳးထုိး ရင္း ဝင္ေျပာလုိက္ပါတယ္။
‘အမယ္၊ ဒီတစ္ခါ တကယ္ပါ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေန’
‘ေစာင့္ၾကည့္ရင္ မ်က္စိေညာင္း႐ုံ ရွိေတာ့မွာေပါ့။ မၾကည့္ပါဘူး’
တပည့္ႏွစ္ေယာက္ အခ်ီအခ် ေျပာေနၾကတာကုိၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးေနမိ တယ္။ ဘာမွေတာ့ ဝင္မေျပာျဖစ္ပါ ဘူး။ သူတုိ႔အလုပ္အကုိင္အေၾကာင္း ကုိသာ ေမးလုိက္ျဖစ္တယ္။ ႏွစ္ ေယာက္လုံးက ဆရာဝန္ေတြပါ။ အသက္ေတြလည္း ငယ္ၾကေတာ့တာ မဟုတ္ေလေတာ့ ဆုံးမစကားေတြ ဘာေတြေျပာေနဖုိ႔ မလုိေတာ့ပါဘူး ေလ။ ပညာတတ္ေတြပဲ ေဟာ့ေဟာ့ ရမ္းရမ္းေတာ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ထားပါတယ္။
သူတုိ႔ေမာင္ႏွံျပန္သြားၾကေတာ့ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ ‘သစၥာအဓိ႒ာန္’ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ ဆက္ၿပီးေတြးေန မိတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒီ အေလ့အထရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ကုန္ဆုံးလုိ႔ ႏွစ္သစ္တစ္ခု ေရာက္တဲ့အခါမ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ ကုိယ့့္ေမြး ေန႔အခ်ိန္အခါ ေရာက္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ျဖစ္ေစ သစၥာဓိ႒ာန္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ ေလ့ရွိၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၿမိဳ႕သား ပညာတတ္အလႊာေတြမွာ ေခတ္စား တယ္။ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲတုိ႔၊ ေမြးေန႔ပြဲတုိ႔ ဆုိတာမ်ဳိးကုိ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကလုပ္ေလ့လုပ္ထ မရွိၾကပါဘူး။
အဲဒီလုိၿမိဳ႕သားေတြ လုပ္တတ္ ၾကတဲ့ သစၥာအဓိ႒ာန္ဆုိတာမ်ဳိးဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခံတတ္ၾက သလဲ။ တစ္ပတ္လား၊ ဆယ္ရက္လား၊ တစ္လလား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့တဲ့အတုိင္း တစ္ႏွစ္ပတ္ လုံး မပ်က္မကြက္လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ ႏုိင္သူတစ္ေယာက္တေလရွိဖုိ႔ေတာင္ မလြယ္ဘူးဆုိတာျဖစ္တယ္။ ဘာ့ ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တေလေတာင္ရွိ ဖုိ႔ ခက္တာလဲ။ ရွည္ရွည္ေဝးေဝးစဥ္း စားေနဖုိ႔မလုိပါဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာ ကိုယ္ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္႐ုံနဲ႔သိႏုိင္ပါ တယ္။ လူတုိင္းဟာ ဘယ္အခါမဆုိ အေကာင္းဆုံးကုိသာ စဥ္းစားေလ့ရွိ တယ္။ ျဖစ္ႏုိင္တာနဲ႔လုပ္ႏုိင္တာကုိ စဥ္းစားေလ့မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းသား က တစ္ေန႔ကုိ ၅နာရီမပ်က္မကြက္ ေန႔တုိင္းစာက်က္မယ္လုိ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳ တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕က်ေတာ့ ေက်ာင္းခ်ိန္၊ က်ဴရွင္ခ်ိန္နဲ႔အခ်ိန္ အမ်ားႀကီး ကုန္ေနရတာေၾကာင့္ ၂နာရီ၊ ၃နာရီေတာင္ အႏုိင္ႏုိင္ က်က္ရပါတယ္။
လခစားဝန္ထမ္းကလည္း ရရ စားစား မျဖစ္ရေလေအာင္ တစ္လကုိ ဘယ္ေလာက္သုံးၿပီး ဘယ္ေလာက္ စု မယ္လုိ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့တယ္။လက္ေတြ႕ က်ေတာ့ မစုႏုိင္ခဲ့ဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ စကတည္းက လုပ္ႏုိင္တာ၊ ျဖစ္ႏုိင္တာကုိ မစဥ္းစားဘဲ ကိုယ့္စိတ္ ထဲ လုပ္ခ်င္တာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာကုိသာ စဥ္းစားခဲ့တာကုိး။ ဘယ္အရာမဆုိ ကာလ၊ ေဒသ၊ ပေယာဂအေပၚမွီၿပီး ျဖစ္ၾက၊ ပ်က္ၾကရပါတယ္။ ဘာလုပ္ လုပ္ ဒီအခ်က္သံုးခ်က္ကုိ ထည့္သြင္း စဥ္းစားဖုိ႔လုိပါတယ္။
အဓိ႒ာန္ ခဏခဏ က်ဳိးေပါက္ တာဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ အထင္ေသး ျပက္ရယ္ျပဳမႈကုိ ခံရေစ႐ုံမက ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိယ္လည္း ယုံၾကည္မႈေလ်ာ့ရဲ ေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘာမဆုိ ၿပီးၿပီးေရာ ေျပာတတ္၊ လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ဆုိးကုိ ရေစတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ ကုိယ္ေတာင္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈမခုိင္မာ တဲ့လူမ်ဳိးကုိ တျခားဘယ္သူက လာၿပီး ယုံၾကည္စိတ္ခ်ေတာ့မွာလဲ။ ယုံၾကည္ စိတ္ခ်မႈဆုိတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖုိးျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ေသာ့ခ်က္လည္းျ ဖစ္တယ္။
တစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္ႀကံရင္၊ တစ္ခုခုဆုံးျဖတ္ေတာ့မယ္စိတ္ကူးရင္ ကုိယ့္လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိတာရဲ႕အနိမ့္ဆုံးက စတင္ပါ။ ဒါမွ မပ်က္မကြက္ ေသခ်ာ ေပါက္လုပ္ႏုိင္မွာျဖစ္တယ္။ ဥပမာ- ည၁၂နာရီထက္ေက်ာ္ၿပီး ေနႏုိင္စြမ္း မရွိသူဟာ ညစဥ္ ၁၂နာရီထိ စာက်က္ မယ္လုိ႔အဓိ႒ာန္ျပဳမယ့္အစား ည ၁၁ နာရီထိ စာက်က္မယ္လုိ႔ပဲ အဓိ႒ာန္ျပဳ သင့္တယ္။ ဒါဆုိရင္ အဓိ႒ာန္ျပဳတဲ့ အတုိင္း လုပ္ျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္။ ဒီ နည္းနဲ႔ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္စိတ္ခ်ယုံၾကည္ မႈ အားေကာင္းေစလိမ့္မယ္။ ေဘးပတ္ ဝန္းက်င္ရွိ လူမ်ားကလည္း ကုိယ့္ကုိ စိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈတုိးလာေစႏုိင္ပါတယ္။
မလုပ္ႏုိင္တဲ့အဓိ႒ာန္မ်ဳိး ဘယ္ ေတာ့မွ မခ်ပါနဲ႔။ လုပ္ရဲတဲ့သတိၱ မရွိ ဘဲ ဘယ္ေတာ့မွမၿခိမ္းေျခာက္ပါနဲ႔။ အေျပာသာရွိၿပီး အလုပ္မျဖစ္တဲ့ လူမ်ဳိးကုိ ဘယ္သူကမွ အေလးမထား ပါဘူး၊ အထင္မႀကီးပါဘူး။ ‘ဆုိခဲေစ ၿမဲေစ’ ဆုိတဲ့စကားကုိ သတိခ်ပ္သင့္ တယ္။ ေျပာရင္ ေျပာတဲ့အတုိင္းလုပ္ တဲ့လူမ်ဳိးကုိမွ လူေလးစားပါတယ္။ မလုပ္ႏုိင္ဘူးထင္ရင္ အစကတည္းက ဘာအဓိ႒ာန္မွမခ်ပါနဲ႔။ ႏွစ္သစ္တစ္ခါ ကူးတုိင္း၊ ေမြးေန႔တစ္ႀကိမ္ေရာက္တုိင္း အဓိ႒ာန္ေတြခ်ရမယ္လုိ႔ ဥပေဒသတ္ မွတ္ထားတာမရွိပါဘူး။ အဓိ႒ာန္ျပဳတဲ့ အတုိင္း မလုပ္ႏုိင္လုိ႔ လူအထင္ေသး ခံ၊ ျပက္ရယ္ျပဳခံရတာထက္ေတာ့ စ ကတည္းကုိက ဘာအဓိ႒ာန္မွမခ်ဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနလုိက္တာကပုိေကာင္း ပါတယ္။ လူတုိင္းလုပ္လုိ႔၊ ထုံးစံရွိလုိ႔ဆုိ တုိင္း လုိက္လုပ္စရာမလုိပါဘူး။ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိယ္ ယုံၾကည္မွ၊ ကိုယ္တုိင္ဆႏၵ ရွိမွ၊ အမွန္တကယ္လည္း စြမ္းေဆာင္ ႏုိင္မွလုပ္တာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ခက္ တာက လူေတြဟာ သူမ်ားလုပ္သလုိ လုိက္လုပ္မွ ေခတ္မီတယ္လုိ႔ ထင္ေန ၾကတာျဖစ္တယ္။
မၾကာေသးမီတစ္ညက ေက်ာင္း သား၊ ေက်ာင္းသူေဟာင္း ဇနီးေမာင္ႏံွ လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ဗုိလ္တ ေထာင္ဘုရားကအျပန္ ဝင္လာၾက တာလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ထူးထူးဆန္း ဆန္း ဘုရားေတြ၊ ဘာေတြ သြားလုိ႔ပါ လားလုိ႔ေျပာလုိက္ေတာ့ တပည့္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းက ဘုရားသြား ၿပီးသစၥာဓိ႒ာန္ျပဳတာပါလုိ႔ေျဖပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဆက္တည္း ဘီယာ မေသာက္ေတာ့ပါဘူးလုိ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳ တာပါလုိ႔ မလုံမလဲမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
‘ဘုရားကုိလိမ္တာ ဒါနဲ႔ပါဆုိ အႀကိမ္၂ဝေလာက္ရွိၿပီဆရာ၊ အလ ကားပါ၊ သူ႔အဓိ႒ာန္က ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ပတ္ျပည့္ေအာင္ မခံပါဘူး’
တပည့္မ ေက်ာင္းသူေဟာင္းက တပည့္ရဲ႕ ‘အုိးစရည္း’ ေလာက္ ရွိေန ၿပီျဖစ္တဲ့ ဝမ္းဗုိက္ႀကီးကုိ လက္ညိဳးထုိး ရင္း ဝင္ေျပာလုိက္ပါတယ္။
‘အမယ္၊ ဒီတစ္ခါ တကယ္ပါ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေန’
‘ေစာင့္ၾကည့္ရင္ မ်က္စိေညာင္း႐ုံ ရွိေတာ့မွာေပါ့။ မၾကည့္ပါဘူး’
တပည့္ႏွစ္ေယာက္ အခ်ီအခ် ေျပာေနၾကတာကုိၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးေနမိ တယ္။ ဘာမွေတာ့ ဝင္မေျပာျဖစ္ပါ ဘူး။ သူတုိ႔အလုပ္အကုိင္အေၾကာင္း ကုိသာ ေမးလုိက္ျဖစ္တယ္။ ႏွစ္ ေယာက္လုံးက ဆရာဝန္ေတြပါ။ အသက္ေတြလည္း ငယ္ၾကေတာ့တာ မဟုတ္ေလေတာ့ ဆုံးမစကားေတြ ဘာေတြေျပာေနဖုိ႔ မလုိေတာ့ပါဘူး ေလ။ ပညာတတ္ေတြပဲ ေဟာ့ေဟာ့ ရမ္းရမ္းေတာ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ထားပါတယ္။
သူတုိ႔ေမာင္ႏွံျပန္သြားၾကေတာ့ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ ‘သစၥာအဓိ႒ာန္’ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ ဆက္ၿပီးေတြးေန မိတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒီ အေလ့အထရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ကုန္ဆုံးလုိ႔ ႏွစ္သစ္တစ္ခု ေရာက္တဲ့အခါမ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ ကုိယ့့္ေမြး ေန႔အခ်ိန္အခါ ေရာက္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ျဖစ္ေစ သစၥာဓိ႒ာန္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ ေလ့ရွိၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၿမိဳ႕သား ပညာတတ္အလႊာေတြမွာ ေခတ္စား တယ္။ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲတုိ႔၊ ေမြးေန႔ပြဲတုိ႔ ဆုိတာမ်ဳိးကုိ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကလုပ္ေလ့လုပ္ထ မရွိၾကပါဘူး။
အဲဒီလုိၿမိဳ႕သားေတြ လုပ္တတ္ ၾကတဲ့ သစၥာအဓိ႒ာန္ဆုိတာမ်ဳိးဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခံတတ္ၾက သလဲ။ တစ္ပတ္လား၊ ဆယ္ရက္လား၊ တစ္လလား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့တဲ့အတုိင္း တစ္ႏွစ္ပတ္ လုံး မပ်က္မကြက္လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ ႏုိင္သူတစ္ေယာက္တေလရွိဖုိ႔ေတာင္ မလြယ္ဘူးဆုိတာျဖစ္တယ္။ ဘာ့ ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တေလေတာင္ရွိ ဖုိ႔ ခက္တာလဲ။ ရွည္ရွည္ေဝးေဝးစဥ္း စားေနဖုိ႔မလုိပါဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာ ကိုယ္ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္႐ုံနဲ႔သိႏုိင္ပါ တယ္။ လူတုိင္းဟာ ဘယ္အခါမဆုိ အေကာင္းဆုံးကုိသာ စဥ္းစားေလ့ရွိ တယ္။ ျဖစ္ႏုိင္တာနဲ႔လုပ္ႏုိင္တာကုိ စဥ္းစားေလ့မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းသား က တစ္ေန႔ကုိ ၅နာရီမပ်က္မကြက္ ေန႔တုိင္းစာက်က္မယ္လုိ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳ တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕က်ေတာ့ ေက်ာင္းခ်ိန္၊ က်ဴရွင္ခ်ိန္နဲ႔အခ်ိန္ အမ်ားႀကီး ကုန္ေနရတာေၾကာင့္ ၂နာရီ၊ ၃နာရီေတာင္ အႏုိင္ႏုိင္ က်က္ရပါတယ္။
လခစားဝန္ထမ္းကလည္း ရရ စားစား မျဖစ္ရေလေအာင္ တစ္လကုိ ဘယ္ေလာက္သုံးၿပီး ဘယ္ေလာက္ စု မယ္လုိ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့တယ္။လက္ေတြ႕ က်ေတာ့ မစုႏုိင္ခဲ့ဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ စကတည္းက လုပ္ႏုိင္တာ၊ ျဖစ္ႏုိင္တာကုိ မစဥ္းစားဘဲ ကိုယ့္စိတ္ ထဲ လုပ္ခ်င္တာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာကုိသာ စဥ္းစားခဲ့တာကုိး။ ဘယ္အရာမဆုိ ကာလ၊ ေဒသ၊ ပေယာဂအေပၚမွီၿပီး ျဖစ္ၾက၊ ပ်က္ၾကရပါတယ္။ ဘာလုပ္ လုပ္ ဒီအခ်က္သံုးခ်က္ကုိ ထည့္သြင္း စဥ္းစားဖုိ႔လုိပါတယ္။
အဓိ႒ာန္ ခဏခဏ က်ဳိးေပါက္ တာဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ အထင္ေသး ျပက္ရယ္ျပဳမႈကုိ ခံရေစ႐ုံမက ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိယ္လည္း ယုံၾကည္မႈေလ်ာ့ရဲ ေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘာမဆုိ ၿပီးၿပီးေရာ ေျပာတတ္၊ လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ဆုိးကုိ ရေစတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ ကုိယ္ေတာင္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈမခုိင္မာ တဲ့လူမ်ဳိးကုိ တျခားဘယ္သူက လာၿပီး ယုံၾကည္စိတ္ခ်ေတာ့မွာလဲ။ ယုံၾကည္ စိတ္ခ်မႈဆုိတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖုိးျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ေသာ့ခ်က္လည္းျ ဖစ္တယ္။
တစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္ႀကံရင္၊ တစ္ခုခုဆုံးျဖတ္ေတာ့မယ္စိတ္ကူးရင္ ကုိယ့္လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိတာရဲ႕အနိမ့္ဆုံးက စတင္ပါ။ ဒါမွ မပ်က္မကြက္ ေသခ်ာ ေပါက္လုပ္ႏုိင္မွာျဖစ္တယ္။ ဥပမာ- ည၁၂နာရီထက္ေက်ာ္ၿပီး ေနႏုိင္စြမ္း မရွိသူဟာ ညစဥ္ ၁၂နာရီထိ စာက်က္ မယ္လုိ႔အဓိ႒ာန္ျပဳမယ့္အစား ည ၁၁ နာရီထိ စာက်က္မယ္လုိ႔ပဲ အဓိ႒ာန္ျပဳ သင့္တယ္။ ဒါဆုိရင္ အဓိ႒ာန္ျပဳတဲ့ အတုိင္း လုပ္ျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္။ ဒီ နည္းနဲ႔ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္စိတ္ခ်ယုံၾကည္ မႈ အားေကာင္းေစလိမ့္မယ္။ ေဘးပတ္ ဝန္းက်င္ရွိ လူမ်ားကလည္း ကုိယ့္ကုိ စိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈတုိးလာေစႏုိင္ပါတယ္။
မလုပ္ႏုိင္တဲ့အဓိ႒ာန္မ်ဳိး ဘယ္ ေတာ့မွ မခ်ပါနဲ႔။ လုပ္ရဲတဲ့သတိၱ မရွိ ဘဲ ဘယ္ေတာ့မွမၿခိမ္းေျခာက္ပါနဲ႔။ အေျပာသာရွိၿပီး အလုပ္မျဖစ္တဲ့ လူမ်ဳိးကုိ ဘယ္သူကမွ အေလးမထား ပါဘူး၊ အထင္မႀကီးပါဘူး။ ‘ဆုိခဲေစ ၿမဲေစ’ ဆုိတဲ့စကားကုိ သတိခ်ပ္သင့္ တယ္။ ေျပာရင္ ေျပာတဲ့အတုိင္းလုပ္ တဲ့လူမ်ဳိးကုိမွ လူေလးစားပါတယ္။ မလုပ္ႏုိင္ဘူးထင္ရင္ အစကတည္းက ဘာအဓိ႒ာန္မွမခ်ပါနဲ႔။ ႏွစ္သစ္တစ္ခါ ကူးတုိင္း၊ ေမြးေန႔တစ္ႀကိမ္ေရာက္တုိင္း အဓိ႒ာန္ေတြခ်ရမယ္လုိ႔ ဥပေဒသတ္ မွတ္ထားတာမရွိပါဘူး။ အဓိ႒ာန္ျပဳတဲ့ အတုိင္း မလုပ္ႏုိင္လုိ႔ လူအထင္ေသး ခံ၊ ျပက္ရယ္ျပဳခံရတာထက္ေတာ့ စ ကတည္းကုိက ဘာအဓိ႒ာန္မွမခ်ဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနလုိက္တာကပုိေကာင္း ပါတယ္။ လူတုိင္းလုပ္လုိ႔၊ ထုံးစံရွိလုိ႔ဆုိ တုိင္း လုိက္လုပ္စရာမလုိပါဘူး။ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိယ္ ယုံၾကည္မွ၊ ကိုယ္တုိင္ဆႏၵ ရွိမွ၊ အမွန္တကယ္လည္း စြမ္းေဆာင္ ႏုိင္မွလုပ္တာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ခက္ တာက လူေတြဟာ သူမ်ားလုပ္သလုိ လုိက္လုပ္မွ ေခတ္မီတယ္လုိ႔ ထင္ေန ၾကတာျဖစ္တယ္။
No comments:
Post a Comment