အမ်ဳိးသမီးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦး

သူရထုိက္

မာရီေကးဟာ သူမရဲ႕ကုမၸဏီကုိ ေဒၚ လာ ၅ဝဝဝနဲ႔ ၁၉၆၃ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ့ပါ တယ္။ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာေတာ့ မာရီေကးအလွ ကုန္လုပ္ငန္းဟာ ႏုိင္ငံတကာကုမၸဏီႀကီးျဖစ္ လာၿပီး ေဒၚလာသန္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေနတဲ့ကုမၸဏီႀကီး ျဖစ္လာပါၿပီ။

မာရီကက္သလင္းဝဂ္ဂနာကုိ ၁၉၁၈ ခုႏွစ္က တကၠဆက္ျပည္နယ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါ တယ္။ သူမငယ္စဥ္ ကေလးဘဝမွာ ဖ်ားနာ ေနတဲ့သူမရဲ႕ဖခင္ႀကီးကုိ ျပဳစုရင္းနဲ႔အခ်ိန္ ကုန္ခဲ့ရတာမ်ားပါတယ္။ သူမရဲ႕မိခင္ကေတာ့ လူထုစားရိပ္သာမွာ နာရီမ်ားစြာ အလုပ္လုပ္ ရတယ္။ မာရီေကး အသက္၁၇ႏွစ္မွာ ဘန္း ႐ုိဂ်ာနဲ႔လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး ကေလးသုံးေယာက္ ရခဲ့ တယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္ျဖစ္လုိ႔ မာရီေကးရဲ႕ေယာက္်ား စစ္ထဲပါမသြားခင္ အထိေပါ့။ စစ္ႀကီးၿပီးလုိ႔ ဘန္း႐ုိဂ်ာ ျပန္ ေရာက္လာတဲ့အခါ မာရီေကးတုိ႔ အိမ္ေထာင္ ေရးလည္း ၿပီးဆုံးသြားခဲ့ေတာ့တယ္။ သူမရဲ႕ ကေလးေတြကုိ ေကြၽးေမြးျပဳစုဖို႔အတြက္ မာရီ ေကးအလုပ္ရွာရပါေတာ့တယ္။

ကုန္ပစၥည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ မာရီေကး စတင္ေရာင္းခ်ပါတယ္။ ပထမစာအုပ္ေတြ ေရာင္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူမအေနနဲ႔ အိမ္ ေပါက္ေစ့သြားၿပီး အိမ္ေတြကုိျပဳျပင္တဲ့ပစၥည္း ေတြ လုိက္ျပပါတယ္။ ေႂကြေခ်းခြၽတ္ေဆး ရည္မ်ဳိးလုိေပါ့။

တစ္ညမွာေတာ့ အဲဒီလုိပစၥည္းမ်ဳိးေတြ ကုိ အုိဗာဟိထ္စပြန္မုိးတုိ႔အိမ္ သြားေရာက္ ျပသခဲ့တယ္။ ေနာက္ေန႔ညေနမွာ မစၥစပြန္ မုိးက သူမအိမ္လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြကုိ အိမ္ တြင္းျဖစ္ အသားအေရျပဳျပင္တဲ့ပစၥည္းတခ်ဳိ႕ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီပစၥည္းေတြကုိ ထုတ္လုပ္တဲ့သူက အာကင္ေဆာျပည္နယ္မွာ ေနတဲ့ သူမရဲ႕ဖခင္ပါ။ မာရီေကးက အဲဒီ ပစၥည္းကုိ ႀကိဳးစားျပဳျပင္ရင္းနဲ႔သူမရဲ႕အသား အေရ ေခ်ာေမြ႕ေအာင္ျပဳလုပ္လုိ႔ရတာကုိ ေတြ႕ သြားခဲ့တယ္။

မာရီေကးအေနနဲ႔ ေနအိမ္ျပဳျပင္ေရး ပစၥည္းေတြကုိ ေရာင္းခ်တာ ေအာင္ျမင္မႈရပါ တယ္။ သူမရဲ႕ႀကီးၾကပ္သူေတြက သူမကုိ ခ်ီး မြမ္းစကားေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမရဲ႕ လစာကုိေတာ့ တုိးမေပးဘူး။ သူမေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာ သူမ ထက္ အေရးပါ အရာေရာက္တဲ့ေနရာေရာက္ လာတဲ့အခါ သူမ အဲဒီကုမၸဏီကေန ထြက္ လာခဲ့တယ္။

မာရီေကး ေနာက္ပုိင္းမွာ ေျပာဆုိတာက အဲဒီအေတြ႕အႀကဳံကေန သူမေလ့လာသင္ယူ ခဲ့တယ္တဲ့။ အမ်ဳိးသားေတြကေတာ့ သူမကုိ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္မႈရလိမ့္မယ္ လို႔ မယံုၾကည္ၾကဘူး။ ဒါကုိ မွားတယ္လုိ႔ သက္ေသျပမယ္ဆုိၿပီး သူမဆုံးျဖတ္လုိက္ပါ တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူမအေနနဲ႔ မစၥတာဟိထ္ ရဲ႕ အသားအေရ ျပဳျပင္မႈပစၥည္းမ်ားနဲ႔ပတ္ သက္တဲ့ထုတ္လုပ္ပုိင္ခြင့္ကုိဝယ္ယူၿပီး သူမရဲ႕ ကုမၸဏီကုိ စတင္တည္ေထာင္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအလွကုန္ပစၥည္းေတြထုတ္လုပ္ဖုိ႔အတြက္ တရားဝင္ အခြင့္အေရးကုိ ေဒၚလာငါးရာေပး ခဲ့တယ္။

၁၉၆၃ခုႏွစ္မွာေတာ့ မာရီေကးအလွ ကုန္ကုမၸဏီကုိ တကၠဆက္ျပည္နယ္၊ ဒဲလပ္စ္ မွာ စတင္လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ မာရီေကးရဲ႕ အသက္၂၁ႏွစ္အရြယ္ သားျဖစ္သူရစ္ခ်တ္ ကေတာ့ ကုမၸဏီဘ႑ာေရးတာဝန္ခံျဖစ္ခဲ့ တယ္။ အႀကံအစည္ကေတာ့ အလွကုန္ ပစၥည္းေတြကုိ ႐ုံးေတြ၊ အိမ္ေတြမွာ လုိက္လံ ရွင္းလင္းျပသၿပီး ေရာင္းခ်ဖုိ႔ပါပဲ။ ကုန္ပစၥည္း ေရာင္းခ်ဖုိ႔အတြက္ အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္ ၉ဦး ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။

အေရာင္းကုိယ္စားလွယ္ေတြက လြတ္ လပ္တဲ့အလုပ္သမားေတြပါ။သူတုိ႔တစ္ေတြက ဆပ္ျပာေတြ၊ အသားအေရေခ်ာေမြ႕ေစတဲ့ အရည္ေတြကုိ ကုမၸဏီကေန ဝယ္ယူၿပီး ျမင့္ မားတဲ့ေဈးနဲ႔ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြ၊ မိသားစုဝင္ေတြနဲ႔ ဒီ့ျပင္လူတစ္ဦးခ်င္းစီကုိ ေရာင္းခ်ၾကတယ္။ မာရီေကးက ဒီ့ျပင္ အေရာင္းကုိယ္စားလွယ္ရွာေပးႏုိင္သူကုိ ဝင္ ေငြပုိရေစမယ့္အစီအစဥ္ ခ်မွတ္ေပးလုိက္ တယ္။ အဲဒီနည္းလမ္းနဲ႔ အေတြ႕အႀကဳံရွိ အေရာင္းကုိယ္စားလွယ္ေတြက လူသစ္တစ္ဦး ကုိ ကူညီျပသေပးခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ ပါတယ္။

မာရီေကးက သူ႔အတြက္ အလုပ္လုပ္ ေပးတဲ့အမ်ဳိးသမီးေတြကုိေျပာျပတာက ဒီလုိ ပါ။ ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ဆုိရင္ ဘုရားသခင္ က ပထမ၊ မိသားစုက ဒုတိယ၊ အလုပ္က တတိယတဲ့။ သူမက အမ်ဳိးသမီးေတြကုိ အိမ္ ရွင္မေကာင္းေတြ၊ မိခင္ေကာင္းေတြကုိရွာရ မယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အလုပ္မွာ ဘယ္ လုိေအာင္ျမင္ရမလဲဆုိတာကုိ သင္ယူရမယ္ လုိ႔ဆုိပါတယ္။

ႏွစ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ ၁၉၆၅ခုႏွစ္မွာ ေတာ့ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ ကုန္ပစၥည္းေတြကုိ ေဒၚလာတစ္သန္းဖိုးခန္႔ ေရာင္းခ်ခဲ့ရတယ္။ တစ္ခါက မာရီေကးေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေအာင္ ျမင္ျခင္းဟာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲေရာက္လာခဲ့ ပါတယ္တဲ့။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိရင္ သူမ အခ်ိန္ မျဖဳန္းခဲ့လုိ႔တဲ့။ ကုမၸဏီစေထာင္တုန္းက သူမ ရဲ႕အသက္က ၄၅ႏွစ္ပါ။ သူမက မိန္းမတစ္ ေယာက္အဖုိ႔ အသက္ႀကီးလာသလုိ ပိုက္ဆံ လည္း လုိအပ္တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုမွာ မာရီေကးအလွကုန္လုပ္ငန္းဟာ အသားအေရ အလွျပဳျပင္ပစၥည္းမွာ အႀကီး မားဆုံး တုိက္႐ုိက္ေရာင္းခ်သူျဖစ္ေနပါၿပီ။ အသားအေရျပဳျပင္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စမ္းသပ္ မႈမ်ားစြာ ျပဳလုပ္ကာ မ်က္ႏွာအတြက္ အလွ ကုန္ပစၥည္းေတြကုိလည္း ထုတ္လုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါ တယ္။ ဒီ့အျပင္ ခႏၶာကုိယ္၊ ဆံပင္၊ ေျခ သည္း၊ လက္သည္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အလွကုန္ ပစၥည္းေတြကိုလည္း ထုတ္လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ အမ်ားစုကုိေတာ့ ၁၉၆၃ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ေရာင္းခ်ႏုိင္ခဲ့တာပါ။ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ေတာ့ မာရီေကးအလွကုန္ပစၥည္းေတြကို ေဒၚ လာသန္းေပါင္း ၁ဝဝဝထက္ ပုိၿပီးေရာင္းခ် ေနရပါၿပီ။ ကမၻာတစ္ဝန္းက ႏုိင္ငံေပါင္း ၃၇ ႏုိင္ငံမွာ အေရာင္းကုိယ္စားလွယ္ေပါင္း ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီးထားရွိေနရပါတယ္။ အာဂ်င္တီး နား၊ ဘ႐ူႏုိင္း၊ ခ်က္သမၼတႏုိင္ငံ၊ ကာဇက္ စတန္နဲ႔စင္ကာပူႏုိင္ငံတုိ႔မွာ မာရီေကးအလွ ကုန္ပစၥည္းေတြနဲ႔အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္ ေတြကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။

၁၉၆၅ခုႏွစ္ကစၿပီးေတာ့ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္ တုိင္း မာရီေကးအလွကုန္ အေရာင္းကုိယ္စား လွယ္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာစုံညီအစည္းအေဝးႀကီးကုိ ဒဲလပ္စ္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမဦးဆုံး အစည္းအေဝးႀကီးအတြက္ အခန္းက်ယ္ႀကီး တစ္ခုယူခဲ့တယ္။ လူဦးေရ၂ဝဝအတြက္ အစားအစာေတြကုိ မာရီေကးကခ်က္ျပဳတ္ၿပီး စကၠဴပန္းကန္ျပားေတြနဲ႔တည္ခင္းဧည့္ခံေကြၽး ေမြးပါတယ္။

ကုမၸဏီႀကီး ႀကီးထြားလာခဲ့ေပမဲ့လည္း အဲဒီအစည္းအေဝးကိုေတာ့ ျပဳလုပ္လ်က္ ပါပဲ။ အခုေတာ့ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ျပဳလုပ္ ေနက် အဲဒီအစည္းအေဝးမွာ အေရာင္းကိုယ္ စားလွယ္ေတြနဲ႔ကုမၸဏီရဲ႕တာဝန္ခံေတြက ပညာေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြကုိ တက္ေရာက္ျပဳ လုပ္ေနတယ္။ ထူးျခားမႈျဖစ္စဥ္တစ္ခုကေတာ့ အစည္းအေဝးႀကီးရဲ႕ပထမဆုံး သုံးရက္မွာ ဆု ေပးအပ္ျခင္း အခမ္းအနားပါပဲ။ တစ္ႏွစ္ပတ္ လုံးမွာ အမ်ားဆုံး ေရာင္းရတဲ့ကုိယ္စားလွယ္ ေတြကုိ ဆုခ်ီးျမႇင့္ပါတယ္။ အဆုိေတာ္ေတြ၊ ကေခ်သည္ေတြလည္း ပါဝင္သီဆုိကျပခဲ့ ၾကတယ္။

ဆုရတဲ့ အေရာင္းကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ အထူးအခြင့္အေရးအေနနဲ႔အားလပ္ရက္ေတြ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ၊ သားေမြးေတြ၊ အဖုိး တန္ေမာ္ေတာ္ကားေတြကိုေပးအပ္ပါတယ္။ ဂ်ာမနီမွာေတာ့ မာစီဒီးကားေတြကုိေပးၿပီး တ႐ုတ္တုိင္ေပမွာေတာ့ တုိယုိတာကားေတြကုိ ေပးခဲ့တယ္။ ၁၉၉၅ခုႏွစ္မွာ အေရာင္းကုိယ္ စားလွယ္ေတြအတြက္ ေမာ္ေတာ္ကား ၇ဝဝဝ ေပးခဲ့ရတယ္။ ေပးခဲ့တဲ့ကားေတြက ပန္းေရာင္ ပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ မာရီေကးအလွကုန္ ပစၥည္းေတြကုိ ပန္းေရာင္ဘူးကေလးေတြနဲ႔ ထည့္ခဲ့လို႔ပါပဲ။ မာရီေကးအေနနဲ႔လည္း အဲဒီ အေရာင္ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါတယ္။

အသိအမွတ္ျပဳ ခ်ီးျမႇင့္တဲ့နည္းလမ္းဟာ ကုမၸဏီတစ္ခုရဲ႕အေရာင္းကုိ တုိးပြားေစတဲ့ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းျဖစ္တယ္လုိ႔ မာရီ ေကးက ယုံၾကည္တယ္ေလ။ မာရီေကးက သူမရဲ႕ကုမၸဏီဟာ ၿပိဳင္ဆုိင္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ရၿပီး လူတုိင္းမွာေအာင္ျမင္ေစမယ့္အခြင့္အေရး တစ္ခုရွိတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ အတြက္ တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကုိ အမိန္႔ေပးၿပီး ၿပိဳင္ဆုိင္စည္း႐ုံးတဲ့နည္းကုိ သူမ မလုိခ်င္ပါဘူး။ မိမိကုိယ္ကုိမိမိ ၿပိဳင္ဆုိင္ျခင္း ဟာ မာရီေကးရဲ႕ ၿပိဳင္ဆုိင္ျခင္းပါ။ လူတုိင္း လူတုိင္းဟာ ၿပီးဆုံးသြားတဲ့ရက္သတၱပတ္၊ ၿပီး ဆုံးသြားတဲ့ႏွစ္ေတြထက္ ပုိၿပီးေတာ့ ေကာင္း ေအာင္ တစ္ဦးခ်င္း ႀကိဳးပမ္းေနရပါမယ္။

မာရီေကးရဲ႕တတိယေျမာက္ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ မဲလရွ္ဟာ ၁၉၈ဝျပည့္ႏွစ္မွာ ကင္ဆာ ေရာဂါနဲ႔ကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္။ မာရီေကး အေနနဲ႔ အဲဒီေရာဂါကုိကုသမႈမွာ ကူညီခ်င္မိ တယ္။ ပထမ အဲဒီေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သုေတသန ျပဳလုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြကုိ ေငြေၾကးအေျမာက္အျမား ေထာက္ပံ့ကူညီ တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေငြေၾကးအျမတ္အစြန္း မယူတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကုိ တည္ေထာင္ ၿပီး ကင္ဆာေရာဂါခံစားေနရတဲ့ အမ်ဳိးသမီး ေတြအတြက္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ကူညီၿပီး သုေတသနျပဳေစပါတယ္။ ၂ဝဝ၁ခုႏွစ္မွာ ေတာ့ ကုမၸဏီနဲ႔အဖြဲ႕အစည္းက အမ်ဳိးသမီး ေတြ အႏုိင္အထက္ျပဳက်င့္ခံရမႈ ရပ္တန္႔ေရး မွာ ႀကိဳးပမ္းကူညီခဲ့ပါတယ္။

ႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း မာရီေကးအေနနဲ႔ စီးပြားေရးဆုိင္ရာဆုေတြကိုလည္း ရရွိခဲ့ပါ တယ္။ ၁၉၈၅ခုႏွစ္က အေမရိကရဲ႕ဩဇာ အရွိန္အဝါရွိသူ အမ်ဳိးသမီး၂၅ဦးရဲ႕စာရင္း ထဲမွာ မာရီေကးပါဝင္ခဲ့တယ္။ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ မွာ ႏုိင္ငံစီးပြားေရးအဖြဲ႕အစည္းႀကီးတစ္ခုရဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့တယ္။

မာရီေကးဟာ စာအုပ္သုံးအုပ္လည္း ေရးခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆုံးစာအုပ္ကေတာ့ သူမ ရဲ႕ဘဝျဖစ္စဥ္ကုိ ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ‘မာရီေကး’ ဆုိတဲ့ စာအုပ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ကုိ ဘာသာ ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ျပန္ဆုိၿပီး အုပ္ေရတစ္သန္း ေက်ာ္ ေရာင္းခ်ခဲ့ရတယ္။ သူမရဲ႕စီးပြားေရး အေတြးအျမင္ေတြကုိေဖာ္ျပတဲ့စာအုပ္ကေတာ့ ‘Mary Kay on People Management’ ဆုိတဲ့စာအုပ္ပါ။ သူမရဲ႕တတိယေျမာက္ စာ အုပ္ကုိေတာ့ ၁၉၉၅ခုႏွစ္မွာ ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ၿပီး စာ အုပ္အမည္က ‘Mary Kay-You Can Have It All’ ဆုိတဲ့စာအုပ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ေတြ ေရာင္းခ်ရရွိတဲ့ေငြေၾကးကုိေတာ့ ကင္ဆာ ေရာဂါတုိက္ဖ်က္ရာမွာ အသုံးျပဳပါတယ္။

၁၉၉၆ခုႏွစ္၊ သူမ ေလမျဖတ္ခင္ အခ်ိန္အထိ မာရီေကးဟာ သူမရဲ႕စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝဝ၁ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာလမွာေတာ့ သူမ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သြားခဲ့တယ္။

စီးပြားေရးကြၽမ္းက်င္သူေတြကေတာ့ သူမကုိ လူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဂ႐ုစုိက္ေဆာင္ ရြက္တဲ့၊ အေရးပါ အရာေရာက္တဲ့စီးပြားေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တယ္လုိ႔ဆုိၾကတယ္။ မာရီေကး အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္ေတြက ေတာ့ သူမဟာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ဝင္ေငြရရွိ ေအာင္၊ သူတုိ႔တစ္ေတြရဲ႕မိသားစုနဲ႔အတူ အခ်ိန္ေပးႏုိင္ေအာင္ တုိးတက္ေစခဲ့သူျဖစ္ တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

ဥပမာတစ္ခုျပရရင္ေတာ့ ဗလီဗာ ေယာ့ခ္ပါပဲ။ သူမဟာ မာရီေကးကုမၸဏီက ပစၥည္းေတြကုိ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္၂ဝကပဲ ေရာင္း ခ်ခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့ သူမက ဝါရွင္တန္ ဒီစီက ေဂ်ာ့ခ်္ေတာင္းတကၠသုိလ္မွာ အရာရွိ တစ္ဦး။ ဒါေပမဲ့ သူမရဲ႕ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦးနဲ႔ အတူ အိမ္မွာေနဖို႔အတြက္ အလုပ္ကေန ထြက္ခဲ့တယ္။ သူမအေနနဲ႔ မာရီေကးကုမၸဏီ က အလွကုန္ပစၥည္းေတြကုိ စိတ္ဝင္စားလာခဲ့ တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒါက ေငြေၾကး အနည္းငယ္ရရွိဖုိ႔အတြက္ နည္းလမ္းတစ္ခု ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ေဒၚလာတစ္ရာထက္နည္းတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြဝယ္ၿပီး စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ တယ္။ တစ္ႏွစ္၊ တစ္ႏွစ္ခြဲၾကာတဲ့အခါမွာ ေတာ့ မစၥေယာ့ခ္ဟာ ကုမၸဏီရဲ႕ဒါ႐ုိက္တာ တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ၿပီး တျခားအမ်ဳိးသမီးေတြကုိ မာရီေကးအေရာင္းကုိယ္စားလွယ္ေတြျဖစ္ဖို႔ အတြက္ စတင္ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူမရဲ႕ ေယာက္်ားက အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ကင္ ဆာေရာဂါပါ ခံစားလာရတယ္။ ဗလီဗာ ေယာ့ခ္ဟာ သူမရဲ႕မိသားစုကုိ မာရီေကးအလွ ကုန္ပစၥည္းေတြနဲ႔ပဲ အႏွစ္၂ဝၾကာေအာင္ ေထာက္ပံ့ခဲ့ရတယ္။ သူမဟာ စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ပါ။ မာရီေကးကုမၸဏီကဆုေတြကိုလည္း သူမ ရရွိခဲ့တယ္။

ဗလီဗာေယာ့ခ္ရဲ႕အေၾကာင္းက ဒီ့ျပင္ မာရီေကးအေရာင္းကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔အတူ တူပါပဲ။ သူတုိ႔တစ္ေတြအားလုံး သေဘာတူညီ ထားၾကတာက မာရီေကးဟာ စီးပြားေရး ေလာကႀကီးကုိ ေျပာင္းလဲပစ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ ပါပဲ။ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ တံခါးတစ္ခ်ပ္ ကုိ ဖြင့္ေပးခဲ့သူ၊ ဝင္ေငြရေစမယ့္နည္းလမ္း တစ္ခုကို ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သူ၊ အလုပ္နဲ႔မိသား စုကုိ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာညိႇႏုိင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ သူလုိ႔ ဆုိေနၾကေလရဲ႕။