တ႐ုတ္တကၠသုိလ္မ်ား ကမၻာအဆင့္ တကၠသုိလ္မ်ားႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္း

ဦးလွျမင့္(မားကက္တင္း)

တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသည္ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈႏႈန္း တြင္ ဆယ္ဂဏန္းရွိေနျခင္းႏွင့္ ၂ဝဝ၈ခုႏွစ္၊ အုိလံပစ္ အားကစားက်င္းပခြင့္ရျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ဂုဏ္ယူေနရ ေသာ္လည္း ျပည္တြင္း၌အလြန္အေရးႀကီးသည္ဟု ယူဆထားသည့္ပညာေရးနယ္ပယ္တြင္ ေနာက္က်ေန ေၾကာင္းခံစားမိသည္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသည္ ပညာေရး အေပၚတြင္ အေလးအနက္ထားေသာ္လည္း ႏုိင္ငံ၏ တကၠသုိလ္မ်ားသည္ ကမၻာ့အေကာင္းဆုံးတကၠသုိလ္ မ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္လုိက္သည့္အခါ ညံ့ေနေသးသည္။

၁၉၈၈ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၏သမၼတ က်န္ဇီမင္းက ႏုိင္ငံ၏သက္တမ္းအရင့္ဆုံး တကၠသုိလ္ မ်ားထဲမွတစ္ခုျဖစ္သည့္ ပီကင္းတကၠသုိလ္၏ ႏွစ္၁ဝဝ ျပည့္ဂုဏ္ျပဳပြဲတြင္ ‘ႏိုင္ငံေခတ္မီေရးအစီအစဥ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၌ ႏုိင္ငံ တကာအဆင့္ ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားသည့္တကၠသုိလ္ လက္တစ္ဆုပ္စာမွ်ေလာက္ေတာ့ရွိရမည္’ ဟုမိန္႔ၾကား သြားသည္။

သမၼတမိန္႔ခြန္းၿပီးေနာက္ ႏုိင္ငံဂုဏ္ေဆာင္ တ႐ုတ္တကၠသုိလ္အေတာ္မ်ားမ်ားက ကမၻာ့ထိပ္တန္း တကၠသုိလ္မ်ားအဆင့္တက္လွမ္းရန္ ႀကီးမားသည့္ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္မ်ားကုိတင္ျပလာသည္။ ပမာ အားျဖင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ\MIT ျဖစ္သည့္ ဆင္ဟြာ တကၠသုိလ္(Tsinghua University)သည္ ယင္း၏ ႏွစ္၁ဝဝေျမာက္ျပည့္သည့္ ၂ဝ၁၁ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့ထိပ္ တန္းတကၠသုိလ္မ်ားစာရင္းဝင္ရန္ စီမံခ်က္တစ္ရပ္ကုိ ေၾကညာခဲ့သည္။

ဆင္ဟြာတကၠသုိလ္၏ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ကုိ ပထမဆုံးခ်မွတ္ေပးသူႏွင့္ တကၠသုိလ္ဥကၠ႒ေဟာင္း ျဖစ္သူ ဝမ္ေဒဟြန္းက ‘ထိပ္တန္းအဆင့္ တကၠသုိလ္ မ်ားတည္ေဆာက္ျခင္းက တ႐ုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕အဆင့္ျမင့္ ပညာေရးတစ္ခုလုံးကုိ ပုိမုိျမင့္မားတဲ့ အဆင့္တစ္ဆင့္ သုိ႔တြန္းတင္ေပး႐ုံမွ်မက တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၏အမ်ဳိးသားအင္ အား၊ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္မႈႏွင့္စဥ္ဆက္မျပတ္စီး ပြားေရးႏွင့္လူမႈေရးတုိးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈကုိ ျမႇင့္တင္ရာ မွာ မဟာဗ်ဴဟာက်တဲ့အေရးပါမႈရွိေနပါတယ္’ ဟု ေျပာသည္။

ရွန္ဟဲအေျခစုိက္ ဖူဒန္တကၠသုိလ္၏ ဥကၠ႒ ေဟာင္းႏွင့္ ၿဗိတိန္ရွိ ေနာ္တင္ဟမ္ တကၠသုိလ္၏ အဓိ ပတိျဖစ္သူ ယန္းဖူဂ်ီယာက ၁၉၉ဝျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ား ေႏွာင္းပုိင္းမွစၿပီး တ႐ုတ္တကၠသုိလ္မ်ား၏တုိးတက္ မႈႏႈန္းမွာလ်င္ျမန္လွသည့္အတြက္ ကမၻာ့အေကာင္း ဆုံးတကၠသုိလ္မ်ားအဆင့္သုိ႔ တက္လွမ္းေရးသည္ အိပ္မက္တစ္ခုမွ် မဟုတ္ေတာ့ပါဟုေျပာသည္။

‘တ႐ုတ္တကၠသုိလ္မ်ားက ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ ႏွင့္နည္းပညာသုေတသနအရာေတြမွာ ကမၻာ့ထိပ္ တန္းတကၠသိုလ္မ်ားႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းမလုိက္ႏုိင္ ေသးပါ။ သုိ႔ေသာ္ ပညာအဆင့္အတန္းအေနႏွင့္ တကၠသိုလ္တခ်ဳိ႕က ကမၻာ့အေကာင္းဆုံးတကၠသုိလ္ မ်ားရဲ႕စံခ်ိန္ေတာ့မီလာေနပါၿပီ’ ဟုယန္းဖူဂ်ီယာက ေျပာသည္။

တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၏ႏွစ္စဥ္အထက္တန္းေက်ာင္း ေအာင္သူမ်ားသည္ ႀကီးမားသည့္စြမ္းအားအစုအေဝး ႀကီးျဖစ္လာေနသည္။ ယင္းတုိ႔အတြက္ပထမတန္းစား တကၠသုိလ္မ်ားႏွင့္အဆင့္ျမင့္ပညာသင္ၾကားေရးဌာန မ်ားတည္ေထာင္ေပးရန္ ပုိ၍အေရးတႀကီး လုိအပ္ လာသည္။ ထူးခြၽန္ေျပာင္ေျမာက္သည့္တကၠသုိလ္ မ်ားဆုိသည္ ‘က်ဳိအုိးမ်ား’ ႏွင့္တူသည္။ သံေကာင္းမွ သံမဏိေကာင္းထုတ္လုပ္ေပးသည့္က်ဳိအုိးမ်ားႏွင့္ မျခားပါဟု ယန္းကေထာက္ျပသည္။

အားတက္စရာမရွိေသး

၂ဝဝ၇ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလတြင္ ဝူဟန္တကၠသုိလ္၏ တ႐ုတ္သိပၸံပညာအကဲျဖတ္မႈသုေတသနဌာနကကမၻာ့ တကၠသိုလ္မ်ား၏အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္စာရင္းကုိထုတ္ ျပန္ခဲ့သည္။ ယင္းစာရင္းအရ ပီကင္းတကၠသုိလ္ (Peking University)က အဆင့္ ၁၉၂ရွိၿပီး ဆင္ဟြာ တကၠသိုလ္က၁၉၆ေနရာမွာရွိသည္။ မႏွစ္ကေၾကညာ ခဲ့သည့္စာရင္းႏွင့္စာလွ်င္ အဆင့္၆၁ႏွင့္၆၈ ေနရာ တက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းအခ်ိန္ထက္ေစာၿပီး ထုတ္ျပန္သည့္နယူးစ္ဝိခ္၏အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ စာရင္းတြင္ ထိပ္တန္းတကၠသုိလ္၁ဝဝ၌ တ႐ုတ္ တကၠသုိလ္ တစ္ခုမွ်မပါေခ်။

‘ေခတ္မီပညာေရးစနစ္တည္ေဆာက္ေရးဘက္ မွာ အကဲျဖတ္မယ္ဆုိရင္ တ႐ုတ္တကၠသုိလ္မ်ားက ကမၻာ့ထိပ္တန္း တကၠသုိလ္မ်ားေနာက္ က်န္ရစ္ေန ဆဲပဲျဖစ္တယ္’ ဟု ေျပာလုိက္သူမွာ ေဘဂ်င္းနည္း ပညာတကၠသုိလ္(BIT)မွ ပါေမာကၡယန္းေဒါင္ပင္ျဖစ္ ပါသည္။

ကမၻာ့အဆင့္ တကၠသုိလ္ျဖစ္ေရးအတြက္ လုပ္ကုိင္ေနပုံ

ကမၻာ့အဆင့္ တကၠသုိလ္မ်ားတည္ေဆာက္ရန္ ဆႏၵေဇာျဖင့္တကၠသိုလ္အမ်ားအျပားကေငြအေျမာက္ အျမားေခ်းယူၿပီး တကၠသုိလ္ပရဝဏ္တုိးခ်ဲ႕ျခင္းႏွင့္ အေဆာက္အအုံ၊ ဓာတ္ခြဲခန္းစသည္တုိ႔ကုိ အသစ္ ေဆာက္လုပ္ၾကသည္။ သုိ႔ျဖင့္ တကၠသုိလ္အခ်ဳိ႕မွာ ခြၽတ္ၿခဳံက်လုနီးအေျခသုိ႔ေရာက္သြားသည္။ ဘ႑ာ ေရးအခက္အခဲကုိေထမိေစရန္ တကၠသုိလ္တခ်ဳိ႕က ေက်ာင္းလခကုိတုိးျမႇင့္ေကာက္ခံသည္။ တခ်ဳိ႕က ေက်ာင္းသားဦးေရတုိးခ်ဲ႕လက္ခံသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ပညာ အရည္အေသြးနိမ့္က်လာစရာရွိေနသည့္အတြက္ စုိးရိမ္မႈကုိျဖစ္ေစသည္။

တကၠသုိလ္တခ်ဳိ႕က သင္ၾကားေရးႏွင့္ သုေတ သနဘက္တြင္ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားႏုိင္ေစရန္ ၎တုိ႔၏ သင္ၾကားေရးဝန္ထမ္းမ်ား(ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား)ကုိ သုေတသနစာတမ္းမ်ား ပုိမုိထြက္ရွိေအာင္ တြန္းအား ေပးေနၾကသည္။ တခ်ဳိ႕တကၠသုိလ္မ်ားဆုိလွ်င္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏အက်ဳိးခံစားခြင့္၊ ဆုေၾကးမ်ားႏွင့္ သုေတသနစာတမ္းအေရအတြက္ကုိခ်ိတ္ဆက္ထား ျခင္းမ်ဳိးပင္ရွိသည္။ ယင္းနည္းသည္ တခ်ဳိ႕ေနရာတြင္ အတုအေယာင္စာတမ္းမ်ားျဖစ္ေပၚမႈကုိ ဖန္တီးေပး သလုိရွိေနသည္။ သိပၸံသုေတသနမ်ားမွာ ဆန္းသစ္ တီထြင္မႈမရွိလွ။ ႏုိင္ငံတကာအေပၚ ႐ုိက္ခတ္လႊမ္းမုိးမႈ လည္းရွိခဲသည္ဟုဆုိသည္။

အားနည္းခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္မ်ား

တကၠသုိလ္ဟူသည္ ယဥ္ေက်းသည့္ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္း၏အက်ဳိးရလဒ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေငြေၾကး သည္ အဓိကက်သည့္အရာမဟုတ္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတြင္ ကမၻာ့အဆင့္မီတကၠသုိလ္မ်ား ေခါင္းပါးရျခင္းမွာ ေငြ ေၾကးရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္းေၾကာင့္ဆုိသည့္သေဘာ တရားကုိ ပါေမာကၡယန္းကျငင္းဆုိသြားသည္။ တကၠသုိလ္မ်ား အဓိကလုိအပ္သည္က လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္သည့္စိတ္ဓာတ္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ယုံၾကည္သည္။

တကၠသုိလ္တစ္ခုသည္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ ပညာရွင္မ်ား(scholars)ပါဝင္သည့္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းသည္ပင္ ေခတ္ သစ္ပညာေရးစနစ္၏ မ႑ိဳင္ျဖစ္ေၾကာင္း ပါေမာကၡ ယန္းကရွင္းျပသည္။ သုိ႔ေသာ္ တ႐ုတ္တကၠသုိလ္မ်ား ၏စီမံကြပ္ကဲမႈတြင္သေဘာတရား အေရာင္ဆုိးျခင္း မ်ားရွိေနသည္။ တကၠသုိလ္မ်ားတြင္ပညာရွင္မ်ား၏ အဆင့္နိမ့္က်ေနမႈေၾကာင့္လူငယ္ပညာရွင္တခ်ဳိ႕သည္ ၎တုိ႔အတြက္ အလားအလာရွိႏုိင္မည့္သင္ၾကားေရး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအလုပ္ကုိစြန္႔ပစ္ၿပီးအျခား ဌာနမ်ားသုိ႔ ဦးလွည့္ေနၾကသည္။

ကြပ္ကဲမႈစနစ္ ေျပာင္းလဲရမည္

ပညာေရးဘက္တြင္ ကြၽမ္းက်င္သူတခ်ဳိ႕၏အလုိ အရ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတြင္ ပထမတန္းစားတကၠသုိလ္ မ်ားတည္ေထာင္ရန္ အဓိကေသာ့ခ်က္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးမွဴးႀကီးစုိးသည့္စနစ္မွပညာရွင္ႀကီးစုိးသည့္စနစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းေရးပင္ျဖစ္သည္ဟုယုံၾကည္သည္။ ထုိသုိ႔ လုပ္ေဆာင္ရန္မွာ ျပႆနာႏွစ္ရပ္ကုိ ေျဖရွင္းရမည္ ျဖစ္သည္။ ပထမအခ်က္မွာ တကၠသုိလ္မ်ားကုိ လြတ္လပ္စြာ ဘယ္လုိစီမံကြပ္ကဲမည္၊ ႏွစ္အခ်က္မွာ သင္ၾကားေရးဝန္ထမ္းမ်ားအား ခန္႔အပ္ရာတြင္ မွ်တ မႈရွိရန္၊ ထင္သာျမင္သာျဖစ္ရန္ ဘယ္ကဲ့သုိ႔ ဖန္တီး စီစဥ္မည္၊ ၎တုိ႔၏သင္ၾကားမႈဘက္တြင္ လုပ္ေဆာင္ ရည္ကုိ ဘယ္လုိအကဲျဖတ္မည္ဆုိျခင္းပင္။

အနည္းငယ္မွ်ေသာ တကၠသုိလ္မ်ားကအထက္ ေဖာ္ျပပါလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားကုိ စတင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ပမာအားျဖင့္ ဆင္ဟြာ တကၠသုိလ္သည္ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ပါေမာကၡမ်ားကုိစီမံ ကြပ္ကဲေရးအပုိင္းတြင္ ပုိမုိတက္ႂကြစြာ ပါဝင္လုပ္ ေဆာင္ရန္ ဖိတ္ေခၚလ်က္ရွိေနေၾကာင္းပါ။

Ref:Beijing Review, Sept 6,2007.